نوایندکس
نوایندکس

نوایندکس

Noindex

تگ noindex چیست؟ چگونه صفحات سایت را نوایندکس کنیم؟

در دنیای دیجیتال امروز، کنترل نمایش محتوا در فضای آنلاین به‌اندازه خود محتوا اهمیت دارد. مدیران سایت‌ها باید تصمیم بگیرند که کدام صفحات باید دیده شود و کدام‌ یکی از آن‌ها در پس‌زمینه باقی بماند. در این میان، تگ نوایندکس به‌عنوان روشی برای هدایت ربات‌های جستجو در فضای وب استفاده می‌شود.

‌سایت‌ها مانند موجودات زنده‌ای هستند که نیاز به مراقبت دارند. بخشی از این مراقبت شامل مدیریت دقیق صفحاتی است که نباید در معرض دید قرار گیرند. نوایندکس کردن صفحات مانند پوشاندن بخش‌هایی از یک نقاشی است که نمی‌خواهیم همه ببینند. اما چگونه این کار را به درستی انجام دهیم؟ بیایید نگاهی دقیق‌تر به این موضوع بیندازیم و هر آنچه که باید در مورد تگ noindex بدانیم را یاد بگیریم. تا انتها همراه ما باشید.

در این مقاله با مطالب زیر آشنا می‌شوید:

تگ نوایندکس (noindex) چیست؟

تگ نوایندکس (noindex) یک دستورالعمل مهم در سئو است که به خزنده‌های وب می‌گوید صفحات خاصی را در فهرست نتایج جستجوی خود قرار ندهند. این تگ به‌عنوان بخشی از متاتگ‌های هد (head) در HTML صفحه وب اضافه می‌شود و به خزنده‌ها دستور می‌دهد که صفحه مورد نظر را ایندکس نکنند. این تگ به‌صورت زیر در کد HTML یک صفحه قرار می‌گیرد:

<meta name=”robots” content=”noindex”>

این کار کمک می‌کند صفحاتی که ممکن است برای کاربران ارزش کمتری داشته باشند یا محتوای تکراری ارائه دهند، در نتایج جستجو ظاهر نشوند.

استفاده از چنین تگی باید با دقت انجام شود؛ زیرا می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر دیده شدن صفحات در موتورهای جستجو داشته باشد. دقت کنید که این تگ باید تنها برای صفحاتی استفاده شود که واقعاً نیازی به ایندکس شدن و نمایش در نتایج جستجو ندارند.

همچنین، باید توجه داشت که این دستور تنها از ایندکس‌شدن صفحه جلوگیری می‌کند و به معنای عدم دسترسی کامل به آن صفحه توسط خزنده‌ها نیست. برای مثال، اگر صفحه‌ نوایندکس شده‌ای لینک‌های داخلی ، خزنده‌ها همچنان می‌توانند از طریق این لینک‌ها به صفحات دیگر دسترسی پیدا کرده و آن‌ها را دنبال کنند.

استفاده از تگ نوایندکس بخشی از استراتژی جامع سئو است که باید با در نظر گرفتن اهداف کلی ‌سایت و نیازهای کاربران صورت پذیرد. نوایندکس روشی برای مدیریت حضور صفحات در نتایج جستجو است و باید به گونه‌ای استفاده شود که به بهترین شکل از منابع ‌سایت پشتیبانی کند.

کاربرد تگ نوایندکس در سئو چیست؟

تگ noindex یکی از متاتگ‌های مهم در سئو است که کاربردهای گسترده‌ای دارد. این کاربردها به شرح زیر هستند:

  • جلوگیری از محتوای تکراری

در صورتی که صفحات متعددی با محتوای مشابه در ‌سایت شما وجود داشته باشد، ممکن است موتورهای جستجو آن‌ها را به‌عنوان محتوای تکراری تلقی کنند. این امر می‌تواند تاثیری منفی بر رتبه‌بندی سایت شما در نتایج جستجو داشته باشد.

استفاده از این تگ یک راهکار مؤثر است که به موتورهای جستجو اعلام می‌کند تا این صفحات را در فهرست نتایج خود قرار ندهند. این کار به حذف محتوای تکراری از نتایج جستجو کمک کرده و به این ترتیب، باعث حفظ اعتبار و بهینه‌سازی سایت شما برای موتورهای جستجو می‌شود.

  • محتوای بی‌کیفیت یا غیرضروری

صفحات تشکر که پس از انجام خرید یا دانلود به کاربران نمایش داده می‌شوند، معمولاً حاوی اطلاعاتی نیستند که برای جستجوکنندگان در موتورهای جستجو ارزشمند باشد. این صفحات بیشتر برای تایید فرایندهایی مانند خرید یا دانلود طراحی شده‌اند و اغلب لازم نیست در نتایج جستجو دیده شوند.

با ایندکس نکردن این صفحات، می‌توانید از پخش‌شدن محتوای نامربوط در سایت جلوگیری کرده و توجه را به صفحاتی که واقعاً برای کاربران ارزش دارند، جلب کنید. این کار به ارتقای کیفیت کلی ‌سایت و بهبود تجربه کاربری کمک شایانی می‌کند.

دقت کنید ادعای اینکه noindex به موتورهای جستجو دستور می‌دهد تا منابع خود را صرف خزش صفحات مهم‌تر کنند، دقیق نیست. این تگ فقط به موتورهای جستجو می‌گوید که صفحه‌ای را در نتایج جستجو نشان ندهند و بر بودجه خزش ‌سایت تأثیری ندارد.

تگ نوایندکس به طور مستقیم بر تصمیم موتورهای جستجو برای خزش صفحات دیگر تأثیر نمی‌گذارد و نمی‌تواند به آن‌ها بگوید که منابع خود را صرف خزش صفحات مهم‌تر کنند.

در نتیجه، اگر محتوایی ادعا کند که استفاده از تگ noindex یکی از کاربردهای آن است که به موتورهای جستجو دستور می‌دهد تا منابع خود را صرف خزش صفحات مهم‌تر کنند، این اطلاعات نادرست است و نباید به‌عنوان یک کاربرد معتبر برای noindex در نظر گرفته شود.

  • آزمایش صفحات

برای اطمینان از اینکه صفحات وب جدید تأثیری منفی بر بهینه‌سازی موتورهای جستجو (SEO) ‌سایتتان نگذارند، می‌توانید از نوایندکس‌کردن صفحات بهره ببرید. در نتیجه، این صفحات در نتایج جستجو ظاهر نخواهند شد، تا زمانی که شما تصمیم به حذف این تگ و انتشار رسمی آن‌ها بگیرید.

استفاده از این رویکرد به شما این امکان را می‌دهد که صفحات خود را در محیط واقعی سایت‌تان آزمایش کنید، بدون اینکه نگران تأثیرات منفی بر رتبه‌بندی سایت‌تان باشید. همچنین، این فرصت را به شما می‌دهد که تمامی عناصر صفحه، از جمله محتوا، طراحی و عملکرد را به دقت بررسی و تست کنید.

پس از اطمینان از عملکرد صحیح و بهینه‌سازی کامل صفحات، می‌توانید این تگ را حذف کرده و صفحات را برای دیده شدن توسط کاربران و موتورهای جستجو منتشر کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا از آمادگی کامل صفحات قبل از قرارگرفتن در معرض دید عموم اطمینان حاصل کنید و در نهایت، به بهبود تجربه کاربری و حفظ استانداردهای SEO کمک خواهید کرد.

  • صفحات با موجودی کم

استفاده از دستور noindex یک روش معمول برای جلوگیری از نمایش صفحات وب در نتایج جستجو است، به‌خصوص برای صفحات محصولی که موجودی محدودی دارند و شما نمی‌خواهید کاربران به آن‌ها دسترسی پیدا کنند یا انتظارات نادرستی از موجودبودن محصول داشته باشند. استفاده از این تگ به موتورهای جستجو می‌گوید که آن صفحه را در فهرست خود قرار ندهند. این کار می‌تواند به بهبود تجربه کاربری کمک کند و مانع از سردرگمی کاربران شود.

کدام یک از صفحات سایت باید نوایندکس شوند؟

حتماً این سؤال برایتان پیش می‌آید که چه صفحاتی از سایت باید نوایندکس شوند یا از تگ noindex استفاده کرد؟ این صفحات مهم به شرح زیر هستند:

  • صفحات آرشیو نویسندگان

صفحات آرشیو نویسندگان در بلاگ‌هایی که فقط یک نویسنده دارند می‌توانند به‌عنوان محتوای تکراری در نظر گرفته شوند؛ بنابراین، استفاده از تگ نوایندکس برای جلوگیری از ایندکس‌شدن آن‌ها توسط موتورهای جستجو مناسب است. این کار به جلوگیری از مشکلات مربوط به محتوای تکراری کمک می‌کند .

  • صفحات دسته‌بندی و تگ‌ها

گاهی اوقات ممکن است صفحات دسته‌بندی و تگ‌ها فاقد محتوای غنی باشند. در چنین مواردی، به‌کارگیری تگ نوایندکس برای جلوگیری از ایندکس‌شدن این صفحات توسط موتورهای جستجو توصیه می‌شود.

این اقدام، با پیشگیری از پخش ارزش صفحات و جلوگیری از تولید محتوای تکراری، به بهینه‌سازی سئوی سایت کمک شایانی می‌کند، همچنین می‌تواند از تأثیرات منفی بر رتبه‌بندی سایت در نتایج جستجو پیشگیری کند. البته این تصمیم با توجه به سیاست‌های مدیران سایت‌ها می‌تواند متغیر باشد. این صفحات شامل لندینگ‌ پیج‌های تبلیغاتی، صفحات قدردانی از مشتریان یا کارفرمایان، صفحات مربوط به قوانین و مقررات و… می‌شوند که برای کاربران عمومی ارزشی ندارند.

  • نتایج جستجوی داخلی

نتایج جستجوی داخلی نیز جزو صفحاتی هستند که باید نوایندکس شوند؛ زیرا کاربران جستجوهای متنوع و زیادی انجام می‌دهند و در ازای هر جستجویی که کاربر در سایت انجام می‌دهد، یک صفحه یا چندین صفحه به‌عنوان نتیجه به آن‌ها برگردانده می‌شود. اگر تمامی این صفحات ایندکس شوند، تعداد زیادی صفحه خواهید داشت که هیچ ارزش سئویی برای ما ندارند. در نتیجه از ایندکس این صفحات جلوگیری می‌کنیم.

  • صفحات سبد خرید

صفحات سبد خرید یکی دیگر از صفحاتی هستند که باید noindex شوند؛ زیرا اطلاعات مفیدی ندارند و هدف اصلی‌شان، کمک به کاربر در فرایند خرید است، نه جذب ترافیک از موتورهای جستجو.
موتورهای جستجو ممکن است صفحات سبد خرید را به‌عنوان محتوای تکراری شناسایی کنند که می‌تواند بر رتبه‌بندی سایت‌تان تاثیر منفی بگذارد. همچنین با نوایندکس‌کردن این صفحات، بودجه خزش سایت به صفحات با ارزش‌تر اختصاص داده می‌شود.

  • صفحات ‌لاگین، ثبت‌نام و رمز عبور

این صفحات شامل فرم‌هایی هستن که کاربران اطلاعات شخصی و مهم خود مانند ایمیل و رمز عبور خود را وارد می‌کنند. هدف این صفحات جمع‌آوری اطلاعات کاربران و اجازه ورود به صفحات پشت فرم لاگین هست و از آنجایی که نمی‌خواهیم با استفاده از آن‌ها به دست آوریم، آن‌ها رانوایندکس میکنیم. نوایندکس‌کردن این صفحات باعث می‌شود ربات‌های موتور جستجو، دسترسی کمتری به آن‌ها داشته باشند که همین موضوع می‌تواند به کاهش بار سرور و بهینه‌سازی عملکرد سایت کمک کند.

تفاوت noindex و disallow چیست؟

در دنیای بهینه‌سازی موتورهای جستجو، دو دستور وجود دارد که به‌طور گسترده برای کنترل دسترسی موتورهای جستجو به صفحات وب استفاده می‌شود: noindex و disallow. این دو دستور اگرچه ممکن است مشابه به نظر مشابه برسند، اما کارکردهای متفاوتی دارند و برای اهداف مختلفی به کار می‌روند.

همان‌طور که گفتیم دستور noindex به‌عنوان یک متا تگ در HTML صفحه قرار می‌گیرد. هدف از این دستور جلوگیری از نمایش صفحه در نتایج جستجو است. وقتی یک خزنده با تگ noindex روبه‌رو می‌شود، صفحه را ایندکس نمی‌کند، یعنی آن صفحه در نتایج جستجو نمایش داده نمی‌شود، حتی اگر قبلاً ایندکس شده باشد.

دستور disallow که فقط در  Robots.txt

استفاده می‌شود، به موتورهای جستجو می‌گوید که از خزیدن (crawling) یک صفحه یا دایرکتوری خاص خودداری کنند. این بدان معناست که موتور جستجو نباید محتوای صفحه را برای ایندکس کردن بررسی کند. با این حال، اگر صفحه‌ای قبلاً ایندکس شده باشد و لینک‌هایی به آن صفحه وجود داشته باشد، ممکن است همچنان در نتایج جستجو ظاهر شود.

انتخاب بین noindex و disallow بستگی به اهداف و نیازهای خاص ‌سایت دارد. مدیران ‌سایت‌ها باید با دقت این دستورات را اعمال کنند تا از تأثیر منفی روی SEO و دسترسی کاربران به محتوای مفید جلوگیری کنند.

آیا می‌توان از تگ Noindex در فایل Robots.txt استفاده کرد؟

با این حال، بر اساس آخرین اطلاعات به‌دست‌آمده، گوگل دیگر از دستور Noindex در فایل Robots.txt پیروی نمی‌کند. این بدان معناست که اگرچه در گذشته ممکن بود از دستور Noindex در فایل Robots.txt استفاده شود، اما اکنون این روش توسط گوگل پشتیبانی نمی‌شود و باید از روش‌های دیگری برای جلوگیری از ایندکس‌شدن صفحات استفاده کرد.

به جای استفاده از Noindex در Robots.txt، توصیه می‌شود که از متا تگ‌های نوایندکس مانند:

<meta name=”robots” content=”noindex” />

در بخش head صفحات HTML استفاده شود. این روش مستقیماً به موتورهای جستجو می‌گوید که صفحه را بدون اینکه نیازی به استفاده از فایل Robots.txt باشد، ایندکس نکنند.

در نهایت، برای مدیریت بهینه صفحات ‌سایت و اطمینان از اینکه تنها محتوای مورد نظر در نتایج جستجو ظاهر می‌شود، باید ترکیبی از متا تگ Noindex و دستورالعمل‌های مناسب در فایل Robots.txt را استفاده کرد. همچنین، مهم است که به‌روزرسانی‌های موتورهای جستجو را دنبال کرده و از روش‌های تایید شده برای جلوگیری از ایندکس‌شدن استفاده نمایید.

چگونه صفحات نوایندکس شده سایت را پیدا کنیم؟

شما برای یافتن و مدیریت صفحات نوایندکس شده می‌توانید از ابزارهای فراگ و سرچ کنسول استفاده کنید. این دو ابزار به شما کمک می‌کنند تا به‌راحتی صفحات نوایندکس شده را شناسایی کرده و درباره ایندکس کردن یا نگه‌داشتن آن‌ها در وضعیت نوایندکس، تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرید.

ابزار فراگ Screaming Frog SEO Spider، امکان جستجو و شناسایی صفحاتی که با تگ نوایندکس علامت‌گذاری شده‌اند را فراهم می‌کند. در این ابزار، در تب internal، اگر در ستون indexability status جلوی آدرس صفحه‌ای، مقدار noindex درج شده باشه یعنی صفحه با استفاده از متاتگ نوایندکس، نوایندکس شده است.